Stara Dobra Muszelka

I tak...
  Jakby to powiedział taki jeden...
 
  I tak właśnie, Trochę-Większe-Niż-Małe-Rogate skończyło półtora roku. Nauczyło się wyłączać telewizor, biegać, gryźć, w miarę samodzielnie jeść i co najważniejsze, budzić mamę. Ostatnie ze wszystkiego było chyba najtrudniejsze, zważywszy na to, że zdesperowane dziecko przytrąbiło mamusi  w łeb kanistrem, bo inaczej, cholera jedna wcale nie chciała się budzić.

Małe...
          Kochane...
                          Wredne i zdradzieckie...
  Owszem. Tak się zdziwiłam, że faktycznie natychmiast przestałam być śpiąca. No bo kurczę blade! Kanister spoczywał sobie dotąd w Szafce Na Narzędzia (wielkie litery, bo jest ona jednocześnie stolicą wszelkich Potworów Spod Łóżka) po drugiej stronie mieszkania, a ten mały potwór poszedł tam, otworzył wrota piekieł, wyjął potrzebny przedmiot, ZAMKNĄŁ (!!!) za sobą i przywlókł to badziewie wyłącznie po to, żeby mi nim przyfafarafać w potylicę. Cóż rzec, zadziałało.

 T.T

Ze względu na Migracje, przeniosłam się razem z całym moim osobistym tałatajstwem z powrotem do Narnii i z tej okazji zrobiłam nowy pseudo obrazek na bloga. Jakaś okazja być musi.

Ide spać zanim mnie tu znajdą i zlinczują za siedzenie do świtu.  Jutro się spróbuję ogarnąć z jakąś bardziej wymagającą notką.

oxoxox